F90-F98 - Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym, ICD-10

Inne:

(Grupa zaburzeń charakteryzujących się wczesnym początkiem (zazwyczaj w okresie pierwszych pięciu lat życia), brakiem wytrwałości w realizacji zadań wymagających zaangażowania poznawczego, tendencją do przechodzenia od jednej aktywności do drugiej bez ukończenia żadnej z nich oraz zdezorganizowaną, słabo kontrolowaną, nadmierną aktywnością. Mogą występować inne nieprawidłowości. Dzieci z zaburzeniami hiperkinetycznymi są często lekkomyślne i impulsywne, skłonne do wypadków. Popadają w kłopoty z dyscypliną raczej z powodu bezmyślnego łamania zasad, niż z powodu przemyślanego nieposłuszeństwa. Ich stosunki z dorosłymi są często pozbawione dystansu, brak im normalnej ostrożności i rezerwy. Są niepopularne wśród innych dzieci i mogą być izolowane. Często pojawia się osłabienie funkcji poznawczych i specyficzne opóźnienia zarówno w rozwoju ruchów, jak i mowy. Wtórne komplikacje obejmują zachowania aspołeczne oraz niską ocenę własnej wartości.)

Nie obejmuje:

F91 Zaburzenia zachowania

Inne:

(Zaburzenia te charakteryzują się uporczywym i powtarzającym się wzorcem aspołecznego, agresywnego i buntowniczego zachowania. Zachowanie takie powinno prowadzić do poważnego naruszenia adekwatnych dla wieku oczekiwań społecznych. Musi więc być czymś więcej niż tylko zwykłą dziecięcą złośliwością i młodzieńczym buntem oraz mieć względnie trwały charakter (sześć miesięcy lub dłużej). Cechy zaburzonego zachowania mogą być również przejawem innych zaburzeń psychicznych, w tych przypadkach należy preferować pierwotne rozpoznanie.)

Nie obejmuje:

całościowe zaburzenia rozwojowe (F84.-)
schizofrenia (F20.-)
zaburzenia nastroju [afektywne] (F30-F39)
zaburzenia zachowania, jeżeli współistnieją z nimi:zaburzenia emocjonalne (F92.-)
zaburzenia zachowania, jeżeli współistnieją z nimi:zaburzenia hiperkinetyczne (F90.1)

F92 Mieszane zaburzenia zachowania i emocji

Inne:

(Grupa zaburzeń charakteryzujących się współwystępowaniem uporczywego, agresywnego, aspołecznego lub buntowniczego zachowania z ewidentnymi objawami depresji, lęku lub innych zaburzeń emocjonalnych. Muszą być jednocześnie spełnione kryteria zaburzeń zachowania (F91.-) i emocjonalnych (F93.-) w dzieciństwie lub zaburzeń nerwicowych dorosłych (F40-F48) albo zaburzeń nastroju (F30-F39).)

F93 Zaburzenia emocjonalne rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie

Inne:

(Zaburzenia te polegają bardziej na przerysowaniu normalnych tendencji rozwojowych niż na zmianach jakościowych. Przy określaniu różnicy pomiędzy tymi zaburzeniami emocjonalnymi a zaburzeniami nerwicowymi (F40- F48) największą wartość diagnostyczną ma zgodność z normą rozwojową.)

Nie obejmuje:

F94 Zaburzenia funkcjonowania społecznego rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie lub w wieku młodzieńczym

Inne:

(Wspólną cechą tej heterogennej grupy zaburzeń są zaburzenia funkcjonowania społecznego rozpoczynające się w okresie rozwoju. W odróżnieniu od głębokich zaburzeń rozwojowych nie występuje tu konstytucjonalnie uwarunkowana niezdolność do interakcji społecznych ani niedobory w zakresie wszystkich sfer funkcjonowania. W wielu przypadkach podstawową rolę w etiologii odgrywają poważne nieprawidłowości i niedostatki otoczenia społecznego dziecka.)

F95 Tiki

Inne:

(Głównym objawem tego zaburzenia jest dowolny rodzaj tików. Tik jest mimowolnym, raptownym, powtarzającym się, nierytmicznym ruchem (obejmującym najczęściej ograniczone grupy mięśni) lub wyrzucaniem z siebie dźwięków lub wyrazów, które nie służą żadnemu widocznemu celowi. Tiki są przeżywane jako coś, czemu nie można się oprzeć, ale zazwyczaj chory może się powstrzymać w pewnym stopniu i raczej na krótko. Tiki nasilają się w okresie stresu, a znikają podczas snu. Do częstych prostych tików ruchowych zaliczamy: mruganie oczami, ruchy szyi, wzruszanie ramionami i grymasy twarzy. Do pospolitych prostych tików głosowych zaliczamy: pochrząkiwanie, szczekający kaszel, pociąganie nosem i syczenie. Do złożonych tików ruchowych należą między innymi: uderzanie się, skakanie i podskakiwanie, a do głosowych – powtarzanie określonych słów, a czasem używanie społecznie nieakceptowanych, często obscenicznych słów (koprolalia), jak również powtarzanie własnych dźwięków lub słów (palilalia).)

F98 Inne zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym

Inne:

(Wspólną cechą tej heterogennej grupy zaburzeń jest początek w dzieciństwie, różnią się one jednak pod wieloma innymi względami. Niektóre z tych stanów to dobrze zdefiniowane zespoły, ale większość jest tylko zbiorem objawów, które zostały zaliczone do tej kategorii z uwagi na ich częstość i współwystępowanie z problemami psychospołecznymi oraz ponieważ nie mieszczą się w innych kategoriach.)

Nie obejmuje: